تجزیه و تحلیل در زمینه انواع ادبی نشان از پیوندهای پر ارزش در پهنه ادبیات جهان دارد. ای بسا انواع ادبی بدون کمک از ادبیات بیگانه بطور طبیعی در متن ادبیات قومی (به موازات ادبیات ملل دیگر) به وجود می‌آید اما در بلوغ و پختگی براساس پاسخ به نیازهای هنری، عقلانی و روانی جامعه، معمولا عمده‌ترین عناصر بالندگی خود را به همت نویسندگان چیره‌دست همان زبان از ادبیات بیگانه تامین می‌کند و به تاثیر آن گنجینه ادبی خویش را کمال می‌بخشد.
کتاب حاضر با نگره‌ی ادبیات تطبیقی و به هدف بازشناسی اصالت و دریافت همسانی‌های دو منظومه‌ی «مجلس مرغان» جفری چاوسر و «منطق الطیر» عطار ما را به دریافت‌هایی از این دست می‌رساند.