نویسندگان مجموعۀ حاضر سراسر این کُرۀ خاکی زندگی می‌کنند. قصه‌هایشان در لندن، برزیل و نیویورک می‌گذرد و شاید هم در بهشت. داستانهای ما، از هر جا و با هر انگیزۀ شخصی و جمعی، همگی دل ‌مشغولی واحدی دارند و آن مسایل جامعه است. رابطۀ میان فرد و اجتماع معمولاً در قالب تلاش و تقلّا تصویر می‌شود. در مجموعۀ حاضر، فرد و جامعه اغلب به جای آنکه در تقابل باشند، در نوعی ارتباط گُسست‌آفرین قرار می‌گیرند.
نیازی نیست الگوهای کمال سرمشق باشند، تنها باید دلبری کنند، چه تا زمانی که داستان باقی است خواننده نمی‌پرسد که آیا زندگیها و انتخاب‌های فردی اهمیت دارند یا نَه.
ما اسیران مشتاقی هستیم، راحت رسانده شده برای آن همه بار دلی که خاطرمان را خسته کرده بود.
داستان موهبت دیگری نیز به خوانندۀ خود می‌بخشد. تجربه‌مان از لطیف‌ترین قصه‌ها تغییر می‌کند. طی زمان دوباره و دوباره داستانهای مجموعۀ اُهنری ۲۰۰۵ را خواهیم خواند و راههای جدیدی خواهیم یافت برای درک و تحسین آنها.