تاریخ فلسفه همواره شاهد کوشش بشریت اندیشمند در شناخت جهان پیرامون بوده، اگرچه در روزگاری دراز، شناخت رابطۀ علت و معلولی و نسبت­ها یا رابطه‌ها در میان پدیده­های جهان اصلاً نمی­توانسته دست دهد (تحقق این امر منوط بود به پیشرفت­های علمی و روش شناختی که بعداً حاصل شده). زیرا دانش انسان کم‌عمق، اندیشۀ فلسفی سست بنیان و قواعد فکر و روش تحقیق، متافیزیکی بود و گرایش به عینیت جهان و دیالکتیک بی­قوه.