این کتاب در عین حال که به صورت‌بندی گفتمانی این فضای معناساز در مدرنیته پرداخته است (فصل اول و دوم)، هم‌چنین، در بخش ضمیمه، به مطالعات فرهنگی در باب بافتار ایران مدرن نیز می‌پردازد و نگاه خیره‌ی خود را به سوی نقصان معنا در جهان ایرانی معطوف می‌دارد تا «چشم اسفندیار» (گریز از آزادی) و «پاشنه‌ی آشیل» (تجدد هراسی) مدرنیته را در فرهنگ ایرانی جست‌وجو نماید.
به‌طور خلاصه، این کتاب، با ساختاری منظومه‌ای و بریکولاژ گونه، به تفسیر نشانه‌های معناساز در کنش‌های اجتماعی و فرهنگی در متن فوتبال و سینما در جهان می‌پردازد و سپس با نگرشی جهانی ـ محلی به ضعف حس بینایی در جهان معناها و نشانه‌های فرهنگ ایرانی پرداخته می‌شود.
کتاب در کلیت خویش، تجربه‌ی زیسته‌ی نویسنده نیز هست که در شبکه‌ی معناساز فوتبال و سینما به زیست پرداخته و این کتاب حاصل تأمل و تعمق در جهان گفتمانی این دو نیز می‌باشد.