کلیا: (به ایزوپ) کجا می‎خواهی بری؟
ایزوپ: می‌رم به طرف نور، جایی که همه‌چیز دیده بشه. می‌خوام برم همه‌چیز رو با چشم‌های آزاد ببینم. خیلی دور خیلی دور از این‌جا، می‌گن توی لیدیا شاهی زندگی می‌کنه به‌نام کریزوس. پولدار‌ترین آدم دنیاس، قصرش رو هم از طلا درست کردن. به لباس‌هاش سنگ‌های قیمتی شرقی دوخته شده… می‌خوام برم ببینمش و به ثروتش بخندم. بعد برم دورتر به ساحل نیل، جایی که مصری‌ها برای احترام به شاهان خودشون مقبره‌های عظیم ساختن. می‌خوام این مقبره‌ها رو ببینم و بخندم به تکبری که استخون‌های پوسیده رو حفظ می‎کنه. می‌خوام به کسانی که به ناقص‌الخلقگی من می‌خندن بخندم. خداحافظ گزنوفان.