نمی‌دانم آیا تاکنون به نحوه‌ی گوش کردن خود توجه کرده‌اید؟ ـ مهم نیست که به چه چیز گوش می‌کنید، به صدای یک پرنده، به صدای وزش باد در برگ‌ها، به صدای جریان آب، به نجواها و گفت‌وگوهای درونی خویشتن خود، به گفت‌وگو و بحث با یک دوست، همسر یا هر کس دیگر ـ مهم کیفیت گوش کردن است. گوش کردن به معنای واقعی کاری است بسیار مشکل؛ زیرا ما همیشه نظریات، تصورات، پیش‌داوری‌ها، تمایلات، خواسته‌ها و به‌طور کلی ساختمان روانی خود را به صورت حجاب و حائلی بین خود و آن‌چه گفته می‌شود درمی‌آوریم؛ و در این صورت گوش کردن به معنای واقعی بسیار مشکل می‌شود. در چنین وضعیتی، گوش کردن کم‌ترین ارزش و فایده‌ای نخواهد داشت. انسان زمانی می‌تواند واقعاً گوش کند، و همزمان با آن چیزی بیاموزد که در کیفیت توجه کامل باشد، در کیفیت سکوت باشد. تنها در سکوت کامل است که ساختمان و زمینه و قالب روانی تشکیل‌دهنده‌ی حجاب آرام می‌گیرد و از دخالت باز می‌ماند.