اساس واژه گزینی در این فرهنگ، انتخاب و گردآوری واژگان و اصطلاحاتی بوده است که بتواند نیاز خوشنویسان، علاقه‌مندان و پژوهشگران این رشته و دانشجویان هنرهای تجسّمی را تا اندازه‌ای از میان بردارد.
محتوای این کتاب را می‌توان به چهار بخش کلّی تقسیم کرد:
الف) واژگان و اصطلاحات خط و خوشنویسی (انواع خط، ابزار نوشتن، اصول و قواعد) به صورت عمومی و اختصاصی که برخی از آنها در رسالات گذشتگان نیز بکار رفته است.
ب) اصطلاحات مهم کلی هنرها و صنایعی که صرفاً برای خوشنویسی بوجود آمده‌اند. مانن: تذهیب، قلمدان سازی، قلمتراش سازی و مرّکب سازی.
ج) اصطلاحات مهم و کلی هنرها و صنایعی که خوشنویسی به گونه‌ای در آنها راه یافته و بکار میرود. مانند: کاشیکاری، معرّق، نگارگری و چاپ.
د) اصطلاحات مهم طراحی حروف که در پنجاه سال گذشته به عنوان بخشی از هنر گرافیک (ارتباط تصویری)، پاره‌ای از وظایف خوشنویسی کهن را عهده‌دار بوده و رابطۀ تنگاتنگ با یکدیگر دارند.