به‌خاطر میخی، نعلی افتاد
به‌خاطر نعلی، اسبی افتاد
به‌خاطر اسبی، سرداری افتاد
به‌خاطرسرداری، جنگی شکست خورد
به‌خاطر شکستی، مملکتی نابود شد
و همه‌ی اینها به‌خاطر کسی بود که میخ را خوب نکوبیده بود.‌
***
پروردگارا؛‌‌‌ آرامش‌‌ را همچون‌‌ دانه‌های‌‌ برف‌‌، آرام‌‌‌ و‌‌‌ بی‌صدا‌‌ بر‌‌‌ سرزمین‌‌‌ قلب‌‌‌ کسانی‌‌‌ که‌‌‌ برایم‌‌‌ عز‌‌‌یزند‌‌ بباران.‌‌‌
***
ما نمی‌توانیم دیگران را وادار کنیم برای ما اهمیت قائل شوند در حالی که خودمان در خفا برای آنها اهمیت قائل نیستیم.
***
تو پای به راه در نه و هیچ مپرس
خود راه بگویدت که چون باید رفت
***
ایستادن اجبار کوه است، رفتن سرنوشت آب، افتادن تقدیر برگ و اختیار پاداش آدمی.‌
پس انسان بودن را اختیار کنیم تا مهربانی، صداقت و راستی صفت ما شود.‌