هر شب بیاد روی آن معشوق عالم
جاری کند عاشق بجای اشک خون را

بشنو نوای عشق یار از بلبل جان
خوش مینوازد مرغ این باغ ارغنون را

ذکر هوالله احد تابان کند ماه
پر نور کرد این نام چرخ نیلگون را

نپذیر در لوح دلت جز نقش الله
گر عاشقی زین نقش زیبا کن درون را

در آینه دل روی دلبر می‌توان دید
گر پاک سازی گرد اوهام و ظنون را

از شاه دین آموز علم عشق و بگزین
معشوق جان را نی بت نفس زبون را

تا زنده‌دل گردی طلب خضر زمانی
با عقل موسی جوی عشق رهنمون را

آسایش هر دو جهان خواهی(الهی)
از دل برون کن مهر این دنیای دون‌را