«علم» در لغت به معنای دانش است و علم واقعی آن است که به صورت مستقیم در خدمت روح انسانی و سالم‌سازی آن است؛ چرا که هدف از خلقت جهان، انسان و تکامل روحی اوست.
انسان دارای دو جنبۀ مادی و معنوی(جسمی و روحی) است و در این میان، آنچه اصالت دارد، جنبۀ روحی و معنوی است و ارزش جسم نیز به آن است که در خدمت روح و مَرکب آن باشد.
از آنجا که کمال واقعی انسان همان کمال و فضیلت روح اوست، بعثت تمام پیامبران نیز با هدف پرورش روح آدمی صورت گرفته است.
در حدیثی، حضرت رسول(ص)، علوم حقیقی را در عقاید، اخلاق و احکام منحصر می‌نماید و علوم دیگر را فضل می‌شمارد.