فرانتس یک مامان دارد، یک بابا، یک برادر بزرگ‌تر از خودش به اسم یوزف و یک مامان‌بزرگ. مامان‌بزرگ مامانِ پدر فرانتس است که در خانۀ سالمندان زندگی می‌کند. خانۀ سالمندان از خیابان هازنگاسه یا بهتر بگوییم از منزل فرانتس‌این‌ها خیلی دور نیست. فرانتس بابابزرگ ندارد. پدرِ پدرش پنج سال پیش فوت کرد. آن موقع فرانتس سه‌ساله بود. پدر و مادر مامانش هم قبل از این‌که فرانتس به دنیا بیاید فوت کرده بودند. فرانتس از این‌که بابابزرگ ندارد خیلی ناراحت نیست. فقط وقت‌هایی که ابرهارت موست از بابابزرگ خودش حرف می‌زند، فرانتس هم دلش بدجوری بابابزرگ می‌خواهد.
ابرهارت دوست فرانتس است. بابابزرگش تمام اسباب‌بازی‌های ابرهارت را تعمیر می‌کند و به او پول توجیبی می‌دهد. فرانتس هم در دلش آرزو می‌کند که ای کاش همچی بابابزرگی داشت. اما بعد خودش را دلداری می‌دهد که همۀ بابابزرگ‌ها هم که آن‌قدر خوب نیستند. و با خودش می‌گوید: کسی چه می‌داند شاید بابابزرگ من هم لنگۀ بابابزرگ گابی می‌شد!