بلایای طبیعی یا فجایعی که منشاء انسانی دارند، نمی‌توانند جدا از بستر گسترده موضوع «مدیریت توسعه» تعریف شوند. شرایط آسیب‌پذیر برخی از افراد جامعه، حاصل وضعیت اقتصادی و اجتماعی آن جامعه و انعکاس برنامه‌ریزی‌های گذشته آن است. بنابراین در صورتی می‌توان آسیب‌پذیری نسبت به حوادث را کاهش داد که از آن به عنوان بخش اصلی برنامه‌های توسعه و تحولات اجتماعی یاد شود. نگارندگان در کتاب حاضر، می‌کوشند ابعاد مختلف جنسیت در هنگام وقوع بلایای طبیعی را بررسی کنند. این بررسی در 6 فصل تنظیم گردیده است. در فصل اول چارچوب نظری «رویکرد جنسی» مورد بحث قرار می‌گیرد و در فصل دوم مفهوم آسیب‌پذیری بر مبنای این رویکرد تعریف می‌شود. در فصل سوم بر روش‌های پژوهش و جمع‌آوری اطلاعات مناسب با این رویکرد تأکید گردیده و در فصل چهارم جایگاه زنان قبل از حادثه و در مرحله آمادگی برای مقابله با بلایا مورد بحث قرار می‌گیرد. در فصل پنجم بر اهمیت حضور زنان در مرحله امداد تأکید می‌شود و در فصل ششم مشارکت زنان در فرایند بازسازی و تأثیر آن مورد بررسی قرار می‌گیرد.