نیاز انسان به وجود مقدّس یک عالِم و مربّی الاهی، یکی از نیازهای اوّلیه‌ی فطری اوست. همه‌ی انسان‌ها با توجّه به شأنی که در خلقت دارند و خصوصیاتی که خدای متعال برای آن‌ها قرار داده است، دغدغه‌هایی دارند و اوّلین آن دغدغه‌ها، دغدغه‌ی معرفتی است. همه‌ی انسان‌ها این دغدغه را دارند، حتّی کودکان نیز در ضمن سؤالاتی چون: «ما از کجا آمده‌ایم؟ برای چه آمده‌ایم؟ به کجا می‌خواهیم برویم؟» «خدا چیه؟ کجاست؟ چه ­جوریه؟» این دغدغه را از دلشان به زبانشان جاری می‌کنند.
اگر به این دغدغه‌ی معرفتی انسان پاسخی داده نشود، او با حسرت و چشم به راه زندگی می‌کند و با همان حسرت از این طرف چشم بسته و در آن طرف چشم می‌گشاید؛
ر فرهنگ شیعی، بنا بر دلایل متعدّد ـ که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شودـ آن جایی که آن معرفت و امنیت و سکینه برای انسان حاصل می‌شود، ولایت ولیّ‌الله است؛ یعنی حضور فعّال وجود مقدّس ولیّ‌الله در باطن انسان.