«دیگری» در برگیرنده‌ مجموعه‌ درس گفتارهای کاپوشچینسکی است که یکی از آنها به سال ۱۹۹۰ برمی‌گردد و بقیه‌ آنها در پنج سال آخر حیات وی در نشست‌هایی در وین و کراکف ارایه شدند.
موضوع این سخنرانی‌ها هم اول از همه مواجهه‌ی سفید پوست اروپایی با فرهنگ‌های ناشناخته‌ای است که تفاوت آنها ممکن است در درون یکدیگر بودگی (Otherness) بنیادین خلاصه شده و با هر نوع گفتمان برتری اخلاقی و فنی به منصه‌ ظهور رسیده باشد. کاپوشچینسکی موارد زیادی از این کاهش‌ها را مشاهده کرده است. او در آثارش از این رفتار پرهیز کرده است (دیدگاه وی همان برداشت هردوتی بود که معتقد است همه‌ی مردم با یکدیگر تفاوت دارند و این طبیعی است که هرکسی فکر می‌کنند شیوه‌های خودش بهترین هستند)، او شاهد جنبه‌های گوناگون نخوت و نادیده‌انگاری گسترده‌ بوده است.