سال‌ها بود که آنتوان دو سَنت اِگزوپری (۱۹۰۰ــ ۱۹۴۴) پسرکی موبور را می‌کشید که شال به گردن داشت، پسرکی که چه‌بسا همان بچه‌ای بود که روزی، در سال ۱۹۳۵، در قطاری در راهِ مسکو دیده بود و درباره‌اش نوشته بود: «بچه با هزار زحمت جایی برای خودش در میانِ پدر و مادرش باز کرده بود و همان‌جا به خواب رفته بود. همان‌طور که خواب بود چرخید و چهره‌اش را در نورِ چراغ دیدم. وه که چقدر دوست‌داشتنی بود! با خودم گفتم این چهره چهرۀ یک آهنگساز است، چهرۀ موتسارت در خردسالی است. این چهره نویدِ زیبای زندگی است. شازده‌های کوچولوی افسانه‌ها هم حتماً همین چهره را داشته‌اند.»
همچنان که در یکی از طراحی‌های بخش «تولد شازده‌کوچولو» می‌بینیم، پسرکی که سَنت اِگزوپری می‌کشید اول‌ها بال داشت و سپس بال‌هایش را از دست داد تا شازده‌کوچولویی شود که همه می‌شناسند.