کتاب «فوکوس گروه به مثابه پژوهش کیفی» نوشته دیوید مورگان است.
مبحث فوکوس گروه در علوم اجتماعی مبحث جدیدی نیست، مثلا توضیح بوگاردوس از مصاحبه‌های گروهی را می‌توان در لابه‌لای اولین آثار منتشر شده دید. مصاحبه‌های گروهی همچنین در زمان جنگ جهانی دوم نقش قابل توجهی در برنامه‌های پژوهشی کاربردی جامعه‌شناسی ایفا کرده است، از جمله می‌توان به تلاش‌هایی اشاره کرد که اقناع تبلیغاتی را مورد بررسی قرار می‌داد و نیز میزان تأثیر آموزش‌های داده شده به گروه‌ها را بررسی می‌کرد.
فوکوس گروه شکلی از پژوهش کیفی یا همان مصاحبه گروهی است. اما نه به شکل مواجهه پرسش‌های یک پرسشگر و پاسخ‌های شرکت‌کنندگان در پژوهش، بلکه با تأکید بر تعامل درون گروه است،‌ بر اساس عناوینی که پژوهشگر مشخص می‌کند و معمولاً پژوهشگر نقش میانجی را بر عهده می‌گیرد.
شاخص فوکوس گروه‌ها استفاده صریح از تعامل گروه برای تولید داده و به‌دست‌آوردن نگرشی است که بدون تعامل در یک گروه در کمتر جایی قابل دسترس است.
تا یک دهه گذشته، فوکوس گروه عملاً‌ برای دانشمندان علوم اجتماعی ناشناخته بود. هم‌اکنون استفاده از این روش در جایگاه‌های علمی و نیز خارج از آن بسیار وسیع است و روز‌به‌روز بیشتر می‌شود. دیوید مورگان، در این کتاب بازبینی دقیقی انجام شده و تمام مباحث به‌روز شده فوکوس گروه را در اختیار خوانندگان قرار می‌دهد.
او بسیاری از موارد استفاده این روش را در اقدامات مهم پژوهشی به دقت مورد توجه قرار داده و درباره برنامه‌ریزی مؤثر و طراحی پژوهش برای فوکوس گروه بحث می‌کند. سرانجام، اطلاعات عملی و خلاق بسیاری در اختیار قرار می‌دهد مبنی بر اینکه چگونه فوکوس گروه را هدایت و تجزیه و تحلیل کنیم و از امکانات دیگری بهره ببریم.
هدف نهایی کتاب حاضر این است تا امکانی را برای خواننده هدفمند فراهم کند که بتواند تحقیق فوکوس گروه را به شکلی مؤثر هدایت کند.