انگیزه‌ی نوشتن این کتاب مثل باقی کارهایم براساس کنجکاوی محض بود. با والتر مرچ ضمن ساختن فیلم بیمار انگلیسی آشنا شدم. در طول تدوین فیلم همدیگر را زیاد می‌دیدیم و دوستی ما از همان جا شروع شد. ایده‌های او همیشه حیرت‌زده‌ام می‌کرد. جرج لوکاسجایی درباره‌ی والتر گفته «او هم مثل من آدم نامتعارفی است. در عالم سینما واقعاً شخصیت منحصربه‌فردی است؛ رنسانسی واقعی که در بحبوحه‌ی فیلم‌سازی معاصر در میان سینما‌گرانِ همنسلش خردمند و عمیق جلوه می‌کند.
وقتی والتر مرچ را حین تدوین فیلم بیمار انگلیسی دیدم، متوجه شدم که این مرحله از فیلم‌سازی بیشترین شباهت را به نوشتن دارد. مرچ همواره این جمله‌ی روبر برسون را نقل می‌کند که «هر فیلم سه‌بار متولد می‌شود: هنگام نوشتن فیلم‌نامه، هنگام فیلم‌برداری و در مرحله‌ی تدوین.»