وقتی هم‌اندیشی میان آدم‌ها باشد، دیگر هرکدام به سهم خود فکر نمی‌کنند که هیچ، خیالشان هم جمع است که هرچه آفریده‌اند جز گفت‌وگویی یگانه نیست. من می‌گویم، تو می‌شنوی و تو می‌گویی و من می‌شنوم، در این میان آنچه به حاصل می‌آید، از آن من و توست. نه تنها من نه تنها تو، اما هم من و هم تو.
چونین است که جستارهای این مجموعه را به خوانندگانمان پیشکش می‌کنیم و امید می‌داریم که این دو تا هزاران ببالد و هم‌زمان یگانگی و یگانگی‌ها را ببالند. شادروان هادی رنجی راست سروده بود که:

به ناامیدی از این در مرو، امید این‌جاست
مضاعف عدد قفل‌ها کلید این‌جاست!