پاریس را بی‌آنکه دیده باشیم، می‌شناسیم. در فیلم‌ها زیاد دیده‌ایم، در کتاب‌ها تصورش کرده‌ایم. آثار اصلی‌اش را می‌شناسیم.
پاریس برای همه شهری دیرآشناست؛ شهر رویاها؛ شهر عاشقان دنیا و شهر نوستالژی‌های بی‌پایان.
معماری خیره کننده این شهر را می‌توان قدم به قدم، خانه‌ها، باغ‌ها، موره‌ها وبناهای تاریخی‌اش دید.
پاریس شهر بزرگیست. متروهای قدیمی دارد با دالان‌های تودرتو و طولانی، پله‌های بلند و عمیق که همه‌ی شهر ار به هم وصل می‌کند. ولی پاریس از زیرزمین، آن هم با مترویی قدیمی چندان لطفی ندارن. پاریس را باید از روی زمین دید، با اتوبوس و گاهی پیاده.