۱) خوشا به حال کسی که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد و در مجلس استهزاکنندگان ننشیند. ۲) بلکه رغبت او در شریعت خداوند است و روز و شب در شریعت او تفکر می‌کند. ۳) پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود که میوه خود را در موسمش می‌دهد و برگش پژمرده نمی‌گردد و هر آنچه می‌کند نیک انجام خواهد بود. ۴) شریران چنین نیستند. بلکه مثل کاه‌اند که باد آن را پراکنده می‌کند. ۵) لهذا شریران در داوری نخواهند ایستاد و نه گناهکاران در جماعت عادلان. ۶) زیرا خداوند طریق عادلان را می‌داند. ولی طریق گناهکاران هلاک خواهد شد.