در سال پایانی دوره‌ی ریاست جمهوریم به طور جدی به نوشتن خاطراتم فکر می‌کردم. بنا به پیشنهاد کارل‌رُو با بسیاری از تاریخ‌نگاران ناماور دیدار کردم؛ کسانی که به من می‌گفتند ملزم به نوشتن خاطراتم هستم. آن‌ها فکر می‌کردند که ثبت دیدگاه‌های من درباره‌ی دوره‌ی ریاست جمهوری از زبان خودم اهمیت دارد.
جِی وینیک تاریخ‌نگار پرسید: «آیا هرگز فیلم آپولو ۱۳ را دیده‌اید؟ هر کس می‌داند که فضانوردان سرانجام با آن خو می‌گیرند؛ اما، شما بر روی صندلی خود نشسته‌اید و از چگونگی انجام آن درشگفتید.»
اکثریت قریب به اتفاق تاریخ‌نویسان پیشنهاد می‌کردند که خاطرات رئیس‌جمهور اولیسیس اِس. گرانت را بخوانم؛ و من چنین کردم. این کتاب دیدگاه‌های خاص او را در بر می‌گیرد. او برای بازآفرینی تجربه‌اش در جنگ‌های داخلی آمریکا از حکایت نگاری استفاده کرده است. توانستم دلیل ماندگاری اثر او را دریابم.