از من سلام بر تو و بر دودمانِ تو!
باشد که نامِ من، گذرد بر زبانِ تو.

۲. آنگه که کبک، پر زند آزاده و رها،
خرگوشِ خفته بَرجَهد از زیرِ بوته‌ها،
گُل، پُر کند فضای بَر و باغِ روستا،

گر ممکن است از غمِ ما یاد کن دَمی،
وین قلب‌های غم زده را شاد کن کمی.

۳. بادِ بهار چون فِکَنَد کومه‌‌ها مُدام،
گُل، پیرهن شکافد و خوشبو کند مشام،
ابرِ سپید، جامه فشارد به ‌صبح و شام،

ما را هر آنکه یاد کند، بی گزند باد،
گو: کوهِ درد، در دلِ ما بس بلند باد!
…
۱. حیدربابا، ایلدیریملار شاخاندا،
سئللر، سولار، شاققیلدییوب آخاندا،
قیزلار اوْنا صف باغلییوب باخاندا،

سلام اوْلسون شؤوکتوزه، ائلۆزه!
منیم ده بیر آدیم گلسین دیلۆزه.

۲. حیدربابا، کهلیکلرون اوچاندا،
کوْل دیبینَّن دوْوشان قالخوب، قاچاندا،
باخچالارون چیچکلنوب، آچاندا،

بیزدن ده بیرمۆمکۆن اوْلسا، یاد ائله.
آچیلمیان اۆرکلری شاد ائله.

۳. بایرام یئلی چارداخلاری ییخاندا،
نوْوروز گۆلی، قارچیچکی چیخاندا،
آغ بولوتلار کؤینکلرین سیخاندا،

بیزدن ده بیر یاد ائلییه ن ساغ اوْلسون!
دردلریمیز قوْی دیکَلسین، داغ‌اوْلسون!