خاور‌میانه با قرار گرفتن در محل اتصال قارۀ آسیا و آفریقا‌ ‌نقشی مهم در تاریخ بشر ایفا‌ کرده است. این اصطلاح نشان می‌دهد که منطقه در عین حال که حوزه‌ای متمایز است اما فرهنگ‌هایی با پیشینۀ مشترک دارد؛ هرچند مناقشات زیادی بر سر این موضوع وجود دارد.
استفاده از اصطلاح «خاورمیانه» نسبتاً جدید است. این اصطلاح را اولین بار در سال 1902 الفرد تِیر ماهن، استراتژیست دریایی آمریکایی، در مقاله‌اش به کار برد. او دربارۀ خاورمیانه و مرکز استراتژیک آن یعنی خلیج فارس مطلب می‌نوشت. به نظر ماهن خاورمیانه منطقه‌ای میان حوزۀ نفوذ روسیه و بریتانیا محسوب می‌شد، حوزه‌ای «میانی» که دو قدرت برای سلطه بر آن با هم رقابت می‌کردند. روزنامه‌نگاران پس از مدت کوتاهی شروع به استفاده از این اصطلاح کردند و تا جنگ جهانی دوم این اصطلاح در بین مردم رایج شده بود.
دکتر استیون برک باستان‌شناس خاور نزدیک است و از سال 1980 در پروژه‌های باستان‌شناسی بین‌المللی بی‌شماری به‌ویژه در اردن و سوریه کار کرده است. او در 25 سال اخیر بیش از هفتاد اثر باستان‌شناسی نوشته یا در نوشتن آن‌ها همکاری داشته است. استیون در حال حاضر بر حفاری‌های دانشگاه سیدنی استرالیا در پِلّای اردن که از سال 1992 شروع شده نظارت دارد. تازه‌ترین فصل کار میدانی در سال 2007 انجام گرفت و فصل دیگری برای سال 2009 برنامه‌ریزی شد. قبلاً‌، بین سال‌های 1994ــ1999 بر چهار فصل حفاری در محوطۀ تلیلات غسول اردن که محوطه‌ای مربوط به عصر مس است نظارت داشت. زمینۀ پژوهشی مورد علاقۀ وی نوسنگی، آغاز شهرنشینی تا دولت‌های منطقه‌ای عصر آهن اواخر ادوار پیشاکلاسیک حدود 6500ــ300 ق.م است. پروژه‌های پژوهشی کنونی او دربرگیرندۀ کارهای گوناگونی است که حاصل حفاری‌های مستمر در پِلّا، حفاری‌های تازه تکمیل‌شدۀ تلیلات غسول از ‌عصر مس، مساحی مستمر و حفاری در تل نبی‌مند سوریه و مساحی منطقه‌ای حمص است. استیون رساله‌ای دربارۀ فعالیت دانشگاه سیدنی در ‌تلیلات غسول عصر مس نوشت و رسالۀ دیگری بر اساس کار دکتری‌اش در حفاری‌های بریتانیایی‌ها ‌در تل نبی‌مند و قادش باستان کنار رود اورونتس [نهرالعاصی]. او مرتبط با کار قبلی‌اش دربارۀ تاریخ استقرار منطقۀ حمص در هزارۀ دوم ق.م، برای مساحی منطقه‌ای دانشگاه دورهام حمص در حال پژوهش است.