درباره نویسنده کتاب؛صادق هدایت

صادق هدایت در بهمن 1281 در تهران به دنیا آمد. خانواده‌ی او تحصیل‌کرده و در بخش‌های دولتی مشغول به کار بودند. در کودکی او به مدرسه‌ی علمیه‌ی تهران رفت و دوران دبیرستان خود را درمدرسه‌ی دارالفنون گذراند ولی تحصیل را به دلیل مریضی رها کرد. پس از مدتی به مدرسه‌ی فرانسوی‌ها به نام سن‌لویی رفت و در آنجا با ادبیات جهان و زبان فرانسه آشنا شد. او در این مدرسه به علوم ماورای طبیعی و علم فلسفه علاقه‌مند شد. او همواره علاقه‌مند به نوشتن بود.

هدایت دردوران دبیرستان کتاب «انسان و حیوان» را نوشت. او بسیار به حیوانات علاقه داشت و از آزار و اذیت آنها توسط بقیه آدم‌ها بسیار رنج می‌برد و برای به حداقل رساندن این آسیب‌ها به رژیم گیاه‌خواری روی آورد. او همراه گروهی از دانش‌آموزان به عنوان اولین نفراتی که برای تحصیل به اروپا فرستاده شدند، به بلژیک رفت و در آنجا رشته‌ی ریاضیات محض را انتخاب کرد و به تحصیل در این رشته مشغول شد. با توجه به شرایط تحصیلی نامناسب بلژیک و علاقه‌ی بسیاری که هدایت به فرانسه داشت او تلاش کرد تا به پاریس برود و در سال 1905 به آنجا نقل مکان کرد. پس از آن کتاب «فواید گیاه‌خواری» را در برلین منتشر کرد. هدایت زمانی که در پاریس بود اقدام به خودکشی کرد، ولی توسط سرنشینان قایقی نجات یافت. دلایل این کار مشخص نشد و او توضیحی بابت خودکشی خود نداد ولی نزدیکان او مشکلات عاطفی را علت این کار می‌دانستند.

نمایشنامه‌ی «پروین دختر ساسان»، «زنده به گور» و داستان کوتاه «مادلن» در دورانی که او دست به خودکشی زد نوشته شده است و این آثار به خوبی تصویر سیاه هدایت از زندگی را نشان ‌می‌دهند. هدایت تحصیلات خود در رشته‌ی معماری را ناتمام گذاشت و به تهران بازگشت و به زندگی کارمندی رو آورد. او در تهران با چهره‌های سرشناسی از جمله مسعود فرزاد، بزرگ علوی و مجتبی مینوی آشنا شد و گروهی به نام «ربعه» را تشکیل دادند. 

به دلیل نوشتن کتاب «وغ‌وغ ساهاب» در سال 1314 او ممنوع القلم‌ شد. در دوران ممنوع‌القلمی او تصمیم گرفت دعوت «شین پرتو»، شاعر و نویسنده‌ی ایرانی را برای سفر به هند بپذیرد. هدایت رمان «بوف کور» را که قبلا در پاریس نوشته بود، در هند چاپ کرد  و برای «مجتبی مینوی» و «جمالزاده» فرستاد و در انتهای آن ذکر کرد چاپ این کتاب در ایران ممنوع است. فشار مالی‎‌ شدیدی که در این دوران گریبان‌گیر هدایت بود، باعث شد طنز بنویسد. طنز او تلخ، و نشان‌دهنده‌ی دردها و رنج‌هایی بود که هدایت را در تنگنا قرار داده بود.

هدایت بعد از چند سال دوباره به ایران بازگشت و در بانک ملی کار خود را ادامه داد و بعد از آن به استخدام وزارت فرهنگ درآمد. پایان جنگ جهانی دوم در آثار این نویسنده تاثیرگذار بوده به طوری که در آثارش انتقادهای فراوانی را نسبت به شرایط اجتماعی می‌بینیم. داستان بلند «حاجی‌آقا» داستان کوتاه «آب زندگی» و مجموعه‌ی «ولنگاری» و ترجمه آثار «کافکا» از جمله آثار هدایت پس پایان جنگ جهانی دوم است. صادق هدایت در سال 1326 دوباره به فرانسه رفت و در ۱۹ فروردین ۱۳۳۰ تمام آثار خود را سوزاند و خودکشی کرد.