حتما تابه‌حال آدم‌هایی را دیده‌اید که به معنای واقعی کلمه سرگردان و پریشان احوال هستند. آنها به‌راحتی هر چه را که اقبال برای‌شان رقم بزند می‌پذیرند. بعضی از آنها به‌ندرت و برحسب اتفاق به نتیجه‌ای می‌رسند یا موفقیتی کسب می‌کنند، ولی اغلب آنان عمری را با ناامیدی و ناخشنودی می‌گذرانند. این کتاب برای این قبیل آدم‌ها نوشته شده است. تفاوت کشورهای فقیر و ثروتمند ربطی به قدمت آنها ندارد. مصر بیش از سه‌هزار سال تاریخ مکتوب و حتی بیش از آن تاریخ غیرمکتوب دارد و در عین حال کشور فقیری است، درحالی‌که کشورهای جدیدی چون کانادا، زلاندنو، یا استرالیا که تا یک قرن پیش وضعیت مطلوبی نداشته‌اند، کشورهایی توسعه‌یافته و ثروتمند به‌شمار می‌آیند.
تفاوت کشورهای فقیر و ثروتمند حتی در میزان منابع قابل بهره‌برداری آنها هم نیست. ژاپن کشوری است که هشتاد درصد مساحت آن را کوه‌های غیرقابل زراعت و نامساعد برای دامداری پوشش داده است، درحالی‌که این کشور دومین ابرقدرت اقتصادی جهان پس از امریکاست.
تفاوت این کشورها و کشورهای فقیر، رفتار و طرز برخورد مردم آنهاست. اگر رفتار مردم کشورهای ثروتمند را تحلیل کنیم، خواهیم دید که اغلب آنها در زندگی خود از اصول خاصی پیروی می‌کنند.

در کشورهای فقیر تعداد اندکی از مردم از این اصول پیروی می‌کنند. چه بسیار کشورهایی که تمدن آنها بیانگر شکوه و عظمت‌شان در گذشته است، اما آینده برای آنها در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
رفتارهای سازنده‌ی فردی است که هر جامعه را می‌سازد و این کتاب سعی دارد چنین رفتارهایی را بیاموزد.