کتاب «مردم در سیاست ایران»‌ نوشته یرواند آبراهامیان ( -۱۳۱۹) تاریخ‌نگار ارمنی- آمریکایی زاده ایران است.
او به‌عنوان یکی از برجسته‌ترین تاریخ‌نگاران ایران معاصر شناخته می‌شود که در سالهای فعالیت خود آثار ارزشمندی چون «ایران بین دو انقلاب»‌،‌ «کودتا»‌ و «تاریخ ایران مدرن»‌ را به رشته تحریر درآورده است.
این کتاب حاصل پژوهش‌های او درباره نقش و جایگاه مردم در سیاست ایران است. موضوع محوری پژوهش‌های یرواند آبراهامیان در این کتاب، تغییرات و تحولاتی است که نه از گذر گفت‌وگوها و بده‌بستان‌های سیاستمداران حرفه‌ای پشت درهای بسته، بلکه به واسطه‌ی حضور مردم در خیابان یا همبستگی اصناف و جمعیت‌ها برای رسیدن به خواست‌هایی جمعی به دست آمده. این پژوهش‌ها از قدرتی می‌گویند که بی‌قدرتان جامعه دارند و از نقشی عمده که در شماری از گره‌گاه‌های تاریخ ایران داشته‌اند – و البته که این نقش‌آفرینی همیشه هم به حماسه‌هایی شورآفرین نینجامیده و گاه ناکامی‌هایی حاصل آورده که زندگی نسل‌هایی را به باد داده‌اند. این مقاله‌ها بررسی قوت‌ها و ضعف‌های چند نمونه از جنبش‌های مردمی در فرازهای تاریخی مهم این سرزمین‌اند، چندوچونی در این پرسش که آدم‌های کوچه و خیابان چه طور کوشیده‌اند فردای‌شان را بهتر کنند، کجاها موفق بوده‌اند و کجاها شکست‌خورده‌اند.