چرا فکر می‌کنم که می‌توانم این را تشخیص بدهم؟ یک آدم سی‌ساله مجله لایکه را به طور پیوسته مطالعه نمی‌کند. سن متوسط خواننده‌های دائمی مجله لایکه تقریبا پنجاه سال است. اما شما جوان‌ترید چون از لحاظ شغلی با Homepage سر و کار دارید. این‌طوری امکان این وجود داشت که شما سی یا زیر سی سال داشته باشید. از طرف دیگر هیچ سی‌ساله‌ای ایمیل‌های دسته‌جمعی برای مشتری‌هایش نمی‌فرستد تا برای آن‌ها سال نو خوبی آرزو کند و همین‌طور اسم شما امی یعنی اِما است. من فقط سه تا اِما می‌شناسم، همه‌شون بیش‌تر از چهل سال دارند. با سی سال به آدم اِما نمی‌گویند و زیر بیست‌ساله‌ها جدیدا اِما نامیده می‌شوند، ولی شما زیر بیست سال نیستید، اگر بودید لغت‌هایی مثل «باحال»، «باکلاس»، «تاپ» یا نظایر آن را به کار می‌بردید. ضمنا رعایت نوشتن با حرف بزرگ و کوچک را نمی‌کردید و جملات را به طور کامل نمی‌نوشتید. (خلاصه‌نویسی می‌کردید.) و اصلاً کار بهتری داشتید از این‌که با یک پروفسور عاری از شوخ‌طبعی گپ بزنید که در عین حال برایتان جالب هم باشد که او شما را چندساله حدس می‌زند. یک چیز دیگر در مورد امی، آدم وقتی اسمش اِما است ولی جوان‌تر از آنچه است می‌نویسد، چون مثلاً خودش را خیلی جوان‌تر از آن حس می‌کند که است و به همین دلیل به جای اِما خودش را امی می‌نامد. خلاصه این‌که، امی روتنر عزیز: شما مثل سی‌ساله‌ها می‌نویسید ولی چهل و دو سال دارید، درسته؟ شماره کفشتان سی و شش است. قدکوتاه، ظریف و بسیار پر جنب و جوش، با موهای کوتاه تیره، و در موقع حرف زدن سرشار از احساسات می‌شوید، درسته؟