کتاب «کلک خیال‌انگیز: بوطیقای ادبیات وهمناک، کرامات و معجزات» نوشته ابولفضل حری است.
اين كتاب شامل دو بخش اصلي نظريه و عمل است.
در بخش نظريه درباره مباني ژانر فانتاستيك وهم‌ناك در حوزه‌هاي مختلف از جمله فلسفه،روان‌كاوي و البته ادبيات بحث مي‌شود. سپس كاربرد فانتاستيك در حوزه روان‌كاوي و در آثار ينتش لاكان و سيكسوا در مقاله شگرف بررسي مي‌شود و همچنين تعبير روان‌كاوانه فرويد از داستان مرد شني اثر هوفمان نيز ارزيابي مي‌شود.
در پايان به تفضيل رويكرد ساختاری وهم‌ناك كه تودوروف طرح كرده است بررسي مي‌شود و ژانر وهم‌ناك به شگرف، شگفت و تمثيل و انواع فرعي‌تر تقسيم مي‌شود.
در بخش عمل اصول فانتاستيك در گزيده آثار ادبيات فارسي بررسي مي‌شود.
نخست برخي از حكايات باب‌های ششم تا دهم كتاب فرج بعد از شدت تحليل مي‌شود و در ادامه پيشنهاد داده مي‌شود در بررسي اين نوع داستان‌ها به جاي فانتاستيكاز واژه كرامات استفاده شود.
پس از آن داستان‌هاي هفت پيكر نظامي، گزيده‌اي از قصه‌هاي هزار و يك شب و برخي از حكايات عجايب هند رامهرمزي با توجه به رويكرد ساختاري تودوروف به فانتاستيك بررسي مي‌شود. بخش دوم كتاب با تلقي داستان‌های سوره كهف به منزله نوعي ادبيات عجيب يا معجزات به پايان می‌آيد.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
«ادبیات را به دو گونه کلی محاکاتی و غیرمحاکاتی تقسیم می‌کنند. ادبیات محاکاتی از واقعیت عینی و مصداق‌پذیر تقلید می‌کند و ادبیات غیرمحاکاتی واقعیت عینی و مصداق‌پذیر را تغییر می‌دهد.
ژانر فانتزی گونه‌ای از ادبیات غیرمحاکاتی است که پا را از حدود و ثغور ادبیات واقع‌گرا فراتر گذاشته به مرزهای خیال و وهم وارد می‌شود. ازاین‌رو، هر گونه ادبی که مرزهای واقعیت عینی را درنوردد و به اقلیم اوهام و خیال وارد شود، فانتزی خواهد بود. به دیگر سخن، هرجا که واقعیت خیال شود و خیال رنگ‌وبوی واقعیت پذیرد با ادبیات غیرمحاکاتی سروکار داریم.
این نوع ادبیات به یک یا چند گونه محدود نمی‌شود و از کم‌رنگ‌ترین ادبیات غیرمحاکاتی تا پررنگ‌ترین ادبیات غیرمحاکاتی طیف‌بندی می‌شود. کم‌رنگ‌ترین به ادبیات محاکاتی تنه می‌زند و پررنگ‌ترین با ادبیات محاکاتی وجه مع‌الفارق پیدا می‌کند».