اشخاص از زمینه‌های مختلف به زندگی ما وارد می‌شوند: آموزگاران، مربیان، بستگان، بچه‌های زورگوی مدرسه، دوستان قدرتمند هم‌سن و سال و موارد دیگر. بعضی از آنها قصد خیر دارند و بعضی نه. این اشخاص ممکن است اولویتها و ارزشهایی متفاوت از ارزشها و اولویتهای ما داشته باشند. این اشخاص می‌توانند روی فرزندان ما، اینکه چگونه احساس می‌کنند، به چه می‌اندیشند و در آینده بالغهایی از چه کیفیت خواهند شد تأثیر بگذارند. بمباران رسانه‌های جمعی می‌تواند روی اخلاقیات و ارزشهای فرزندان ما تأثیر بگذارد. تلویزیون، موسیقی و فیلمها هر لحظه قهرمانانی می‌سازند و به فرزندان ما عرضه می‌کنند، بدون اینکه بدانند روی آنها چگونه تأثیر می‌گذارند. ما به عنوان مسئولان خانواده باید دقت کنیم که در برابر این مشکلات بایستیم و واکنش نشان دهیم و بر این رفتار جنون‌آمیز چیزی نیفزاییم. باید دقت کنیم و مراقب باشیم که خانواده‌های خود را از درون تهدید نکنیم و تحت‌تأثیر آنچه در دوران کودکی بر ما گذشته است به زیان خانواده‌مان کاری صورت ندهیم. ما مطمئنا به عنوان پدر و مادر تنها کسانی نیستیم که بر فرزندانمان نفوذ داریم، از این رو باید مطمئن شویم که بهتر از سایرین در خدمت فرزندان خود باشیم.