این داستان‌ها در خلال سال‌های هفتاد تا نود میلادی به نگارش درآمده‌اند و در سال ۲۰۰۱ بعد از تصحیح دوباره با همکاری انتشارات فلترینلّی به چاپ رسیده‌اند. سینمای طبیعی عصاره‌ی بیست سال داستان‌نویسی چلاتی است و از این حیث اثر شاخصی به‌حساب می‌آید چرا که شناختی تاریخی از ادبیات او به‌دست می‌دهد. این مجموعه شامل سه داستانِ «چه‌گونه پایم به خاک امریکا رسید»، «دیگه از بهشت خبری نیست» و «اخباری برای دریانوردان» است. هر داستان در زمان خود در مجلات گوناگونی به چاپ رسیده و مورد استقبال جامعه‌ی ادبی روز ایتالیا قرار گرفته است. با وجود دشواری‌ها و محدودیت‌های حاکم بر جهان ترجمه در ایران، که عمیقا با جهان‌بینیِ انسان‌مدارانه و پرشور ادبیات ایتالیا منافات دارد، کماکان سعی بر این بوده داستان‌ها از سه دوره‌ی مختلف کاری چلاتی انتخاب شود تا دگرسانیِ اندک اما محسوس زبان روایی نویسنده و گرایش توصیفات به شعروارگی به‌وضوح قابل ردگیری باشد. هر سه داستان از اسلوب فرمی و زبانیِ همسانی تبعیت می‌کند. استفاده از تکنیک نقل قول برای روایت داستان، بهره‌جویی از توصیفات صریح، موجز و عکس‌واره، آشفتگیِ عامدانه‌ی زمان افعال و اصرار راوی بر تکرار کلمات و عباراتی مشخص از وجوه اصلی این سه روایت به‌شمار می‌آید.