شبی از شب‌های سرد ماه نوامبر بود و من کنار اجاق آشپزخانه با استادم نشسته بودم. هوا کم‌کم سرد می‌شد و می‌دانستم که یکی از همان روزها محافظ می‌خواست به خانه‌ی زمستانی‌اش در دشت سرد آنگلِزِرک برود.
من برای رفتن عجله‌ای نداشتم. از بهار شاگرد محافظ شده بودم و هیچ‌وقت هم‌خانه‌ی زمستانی‌اش را ندیده بودم، اما حسی بهم می‌گفت که از جایی که بودیم بهتر نیست. من در چیپندن راحت بودم و ترجیح می‌دادم زمستان را آن‌جا بگذرانم.
…