برخلاف تصور برخی از افراد که چانه‌زنی را صرفا در بافت خرید و فروش یک کالا و فقط پیرامون مقوله‌ی قیمت تعریف می‌کنند، در مذاکرات گوناگونی که انسان‌ها در زندگی کاری و غیرکاری‌شان تجربه می‌کنند، خواسته یا ناخواسته و دانسته یا نادانسته وارد میدان چانه‌زنی می‌شوند. مهم نیست که شخص در چه جایگاهی قرار دارد و در چه فضایی زندگی می‌کند و فعالیت اقتصادی، سیاسی و اجتماعی‌اش چگونه و تا چه اندازه است، در هر حال در لحظات مختلف زندگی خود را در حال چانه‌زنی می‌بیند.
گروهی عقیده دارند بهتر است انسان‌ها هنگام مذاکره با یکدیگر، اصلاً باب چانه‌زنی را باز نکنند و بدون چانه‌زنی به توافق برسند. چنین تصوری نه در همه‌ی مذاکرات، اما در اکثر مذاکرات غیرممکن است. به‌عبارت دیگر، نیازی نیست نسبت به چانه‌زنی دیدگاه منفی داشته و آن را پدیده‌ای ناخوشایند تلقی کنیم. بلکه بهتر است با یک نگرش واقع‌بینانه، آن را بپذیریم و نسبت به آن آگاهانه رفتار کنیم.