تئاتری‌ها باید شکرگزار باشند که از سنت دراماتورژی برخوردارند و مجبور نیستند مباحث نظری و عملی خود را در محدوده‌ی تنگ اصطلاحاتی چون «اقتباس»، شرح و بسط دهند. با این‌همه کتمان نمی‌کنیم که بسیاری از تحولات دراماتورژی در سال‌های اخیر تا حدی با تحولات نظریه‌ی «اقتباس» در سینما و ادبیات همگام بوده است.
کتاب حاضر از دل یک فرایند پژوهشی همه جانبه شکل گرفته است. برای جست‌و‌جوی بهترین و مناسب‌ترین مقالات در باب دراماتوژی، به این امید که اولا فضای هنری و انتقادی کشور در خصوص وازه‌هایی جون دراماتوژی و دراماتوژ به شفافیت کافی دست یابد، ثانیاً اهل تئاتر با رویکرد اصولی و همه جانبه به فعالیت‌های دراماتوژیک، فرهنگ تئاتری را باور کنند و ثالثاً دراماتورژها ضمن برقراری پیوند با میراث گذشته از یک سو و فرهنگ‌های معاصر از سوی دیگر، امکان دستیابی به نوعی از نمایش و تئاتر ملی را فراهم کنند و به آن جایگاهی معتبر در فرهنگ جهانی ببخشند.